روترها به عنوان دروازههای ورود و خروج دادهها در شبکه عمل میکنند. آنها مانند بنادری با چندین پورت هستند که به دادهها اجازه میدهند برای ورود و خروج، اما این دادهها باید به درستی بسته بندی شده با اطلاعات شناسایی مناسب به داخل شبکه وارد شوند. فیلترشکن ها هم پورتهای خاصی را برای فعالسازی ترافیک تونل دارند. در این مقاله از نبولا وی پی ان، انواع پورت های فیلترشکن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
در حال حاضر بیشتر دستگاهها به شبکه اینترنت متصل شده و هرکدام از آنها دارای یک آدرس IP منحصر به فرد هستند. اما آیا به این فکر کردهاید که چطور این دستگاهها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند؟ آیا همه اطلاعات به راحتی به مقصد مورد نظر میرسند؟ در این بخش به مفهوم پورت نامبر و نحوه عملکرد آن در ارتباط دستگاهها با یکدیگر میپردازیم. هر دستگاه متصل به شبکه اینترنت یک آدرس آی پی منحصر به فرد دارد. اما برای اینکه دادهها به درستی بین دستگاهها منتقل شوند، پورت نامبر وجود دارد.
پورت نامبر به اختصار شماره فرستنده و گیرنده دادهها در شبکه اینترنت است. هر عملیات در شبکه اینترنت، دارای یک شماره پورت نامبر منحصر به فرد است. به عنوان مثال، پورت پروتکل انتقال فایل شماره ۲۰ دارد. نرمافزار پورت را خوانده و میفهمد که داده مربوطه باید به کجا ارسال شود و سپس آن را به مقصد مورد نظر میفرستد. بدون وجود پورت نامبر، دستگاهها نمیتوانند درون شبکه داخلی یا اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و با هم ارتباط برقرار کنند. این به این معناست که بدون پورت نامبر، دستگاهها نمیتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انتقال داده صورت نمیگیرد.
به طور خلاصه، شماره پورتها نقش بسیار مهمی در فرایند ارتباطی دستگاهها با یکدیگر در شبکه دارند. آنها امکان ارسال و دریافت داده ها را فراهم میکنند و همچنین به نرمافزارها کمک میکنند تا دادهها را به صورت صحیح شناسایی و مدیریت کنند. بدون وجود پورتها، تعاملات شبکه و ارتباطات بین دستگاهها به وجود نخواهد آمد.
پورتهای TCP و UDP دو پروتکل بسیار مهم در شبکههای کامپیوتری هستند که برای ارتباط و انتقال دادهها بین دستگاهها استفاده میشوند. هر دو پروتکل در انتقال دادهها به صورت پکت (Packet) عمل میکنند، اما دارای تفاوتهای زیادی هستند. در اینجا به مقایسه پورتهای فیلترشکن TCP و UDP پرداخته میشود.
امروزه با توجه به افزایش استفاده از اینترنت و نیاز کاربران به حفظ حریم خصوصی خود، استفاده از سرویس های فیلترشکن برای بسیاری از افراد ضروری شده است. اما برای برقراری ارتباط رمزگذاری شده بین دو نقطه، روتر باید با پورت های خاصی سازگار باشد. ابتدا باید پورت مورد نیاز خود را پیدا کرده و سپس به تنظیمات روتر خود بروید تا اطمینان حاصل کنید که پورت های مورد نیاز برای کارکرد فیلترشکن باز هستند.
برای شروع، بهتر است پورت مورد نیاز خود را پیدا کنید. این کار به شما کمک می کند تا بتوانید آن را شناسایی کنید. پس از پیدا کردن پورت مورد نیاز، قبل از نصب یک فیلترشکن، بهتر است به نکاتی توجه کنید. ابتدا باید مطمئن شوید که پورت های مورد نیاز برای فیلترشکن باز هستند. هر سرویس VPN از پروتکل های مختلفی برای برقراری ارتباط رمزگذاری شده استفاده می کند و پروتکل های مختلف نیاز به پورت های مختلفی دارند. توسعه دهندگان برای پیدا کردن نقاط ضعف امنیتی آن به طور مداوم آن را تست می کنند.
در نتیجه، برای استفاده از سرویس های فیلترشکن، لازم است که روتر شما با پورت های مربوطه سازگار باشد. برای این کار، باید پورت مورد نیاز خود را پیدا کرده و سپس به تنظیمات روتر خود بروید تا اطمینان حاصل کنید که پورت های مورد نیاز برای VPN در دسترس هستند. با این کار، می توانید از سرویس های وی پی ان با اطمینان بیشتری استفاده کنید و حریم خصوصی خود را حفظ کنید.
در ادامه این مقاله، به بررسی پروتکلهای امنیتی مختلف فیلترشکن و پورتهای مورد نیاز برای کارکرد آنها، پرداخته خواهد شد.
پورت فورواردینگ یک روش است که با استفاده از آن میتوانید روتر و پورتهای خود را پیکربندی کنید تا سرعت اینترنت را افزایش دهید یا به دستگاهها متصل شوید. پورت فورواردینگ به طور معمول شامل بازتوجه ترافیک برای اطوار آتشسوزی روتر شما میشود. ایجاد جریان داده که مستقل از برخی نرمافزارهای حفاظتی عمل کند، کاربر را در معرض خطر قرار میدهد. یعنی، با باز کردن پورتهای روتر و ایجاد ترافیک داده بدون اعمال محدودیتهای امنیتی، قابلیت دسترسی و نفوذ بیشتری برای افراد مخرب و هکرها فراهم میشود.
اما این امر به همراه خطراتی همراه است که کاربر باید آنها را در نظر بگیرد. زیرا، اگر پورتهای روتر باز باقی بمانند و ترافیک داده بدون هیچگونه محدودیتی انجام شود، به طور قابل توجهی افزایش احتمال تعرض به حملات اینترنتی میشود. نفوذ به دستگاههای متصل به شبکه، دسترسی به اطلاعات حساس و حتی کنترل غیرمجاز بر روی سیستمها میتواند پیامدهای جدی و نابهجا به همراه داشته باشد.
به منظور جلوگیری از این خطرات، لازم است که در هنگام تنظیمات پورت فورواردینگ، نکات امنیتی مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال، استفاده از پروتکلهای امن مانند SSH (Secure Shell) برای دسترسی به سیستمها، استفاده از رمزهای عبور قوی، بهروزرسانی منتظم نرمافزارها و سیستمعاملها، تنظیمات محدودیتهای دسترسی و فایروال و استفاده از ترافیک رمزنگاری شده از برخی از اقداماتی هستند که میتوان در نظر گرفت تا امنیت شبکه و سیستمهای متصل را حفظ کرد.
به صورت کلی، باید توجه داشت که استفاده از پورت فورواردینگ باید با دقت و آگاهی انجام شود و نیازمند مطالعه و شناخت دقیق از تنظیمات و محدودیتهای امنیتی مرتبط با آن است. همچنین، توصیه میشود با متخصصان شبکه و امنیت مشورت کنید تا از اقدامات مناسب برای حفظ امنیت شبکه و دستگاههای خود استفاده کنید.
استفاده از فیلترشکن برای حفظ حریم خصوصی و امنیت در اینترنت بسیار مهم است. اما یکی از چالشهایی که هنگام از وی پی ان روبرو هستیم، این است که هیچ پورت فیلترشکنی وجود ندارد که به طور قطعی کاملا امن باشد. در واقع، وجود یک مجموعه از پورتها و پروتکلها با رتبه های مختلف امنیتی، محیطی را برای استفاده از فیلترشکن فراهم میکند.
پورت های فیلترشکن محبوب، دارای امنیت بیشتری هستند. با این حال، استفاده از فیلترشکن های رایگان خطراتی را نیز به همراه دارد. وی پی ان های رایگان ممکن است از پورت های نا امنی که در ادامه آورده شده است استفاده کنند. در صورت استفاده از وی پی ان با پورتهای زیر، بهتر است به فکر تهیه یک نسخه پرمیوم و پولی از آن باشید:
پروتکل PPTP، پروتکل L2TP، پروتکل IPSec و پروتکل SSTP از بهترین پورت ها برای فیلترشکن هستند.
❓
بله ولی تنها دانش برنامه نویسی هم لازم نیست. برای این مورد اطلاعات تکمیلی در مقاله قرار گرفته است.
❓
👇 دیدگاه شما در مورد بهترین پورت های فیلترشکن برای دو زدن نت ملی در ایران چیست؟